نحوه شناسایی با ازمایشات معمولی :
- ایزوگام‌های
نامرغوب بوی نامطبوعی از مازوت (گازوئیل صنعتی) از خود خارج می‌کنند که
این بو به دلیل استفاده مواد پلیمری و یا پودرهای معدنی به جای پلیمر و یا
قیر مرغوب است .
- دست
خود را بر روی قسمتی از ایزوگام که لایه‌های خارجی آن را پوشش نداده‌اند
کشیده در صورتی که مواد سیاه‌رنگ ایزوگام به دست منتقل نشود مشخص می‌شود که
در این نوع ایزوگام از مواد پلیمری و قیر مرغوب استفاده شده و کیفیت
ایزوگام خوب است.
- باید لایه عایق را با هر قدرت کششی از هرطرف کشید ولی پاره نشود و در صورت تا شدن از پشت، نشکند.
- یک
تکه کوچک از عایق را برش داد و پس از دو ساعت نگهداری در فریزر، آن را تا
زاویه حدود ۱۲۰ درجه خم کرد. اگر از ناحیه خم شده شکسته یا ترک بردارد، جنس
ایزوگام خوب نیست و در غیر این صورت، مقاومت آن در برابر سرما و ترک مناسب
است.
- میانگین عمر یک عایق خوب ۱۵سال است.
مصرف
عایق رطوبتی در صنعت ساختمان روزبه روز بیشتر می شود. این امر به عللی چون
سرعت، سهولت و دقت در نصب و عمر طولانی تر آن نسبت به روشهای قدیمی تر و
همچنین حفظ محیط زیست صورت می گیرد.
نصب
بخش عمده ای از کار ایزولاسیون را تشکیل می دهد، بدین معنی که عایق رطوبتی
با بهترین کیفیت تولید در صورتی که به طریقه صحیح نصب و نگهداری نشود
انتظار مصرف کننده را برآورده نخواهد کرد و کاملا بی ارزش است.
شیوه ها و اصول نصب در انواع عایقهای رطوبتی پیش ساخته که به صورت رول مورد مصرف در بام می باشد.
بسیار گسترده و متفاوت است. در ذیل بطور خلاصه تنها به چند نکته اشاره می شود.
عایقهای رطوبتی توسط روش جوش مشعل و به طور کلی به دو روش پهن کردن به صورت
آزاد یا اتصال کامل با سطح زیرین نصب می شوند. در روش پهن کردن به صورت
آزاد فقط لبه ها به هم متصل می شوند، کناره ها و پیرامون آن با روشهای
ویژه ای پلمب می شوند.
روش معمول در ایران اتصال کامل با سطح زیرین است.وسایل مورد نیاز جهت نصب بطور کلی یکسان است و به طور جزئی کاملا ابتکاری است.
روش معمول در ایران اتصال کامل با سطح زیرین است.وسایل مورد نیاز جهت نصب بطور کلی یکسان است و به طور جزئی کاملا ابتکاری است.
این وسایل عبارتند از :
گاز
مایع (کپسول)، شعله پخش کن (به صورت تک شعله و چند شعله وجود دارد)،کمچه و
ماله، تیغ موکت بری، فندک جرقه ای، دستکش نسوز، تیغه لاستیکی دسته دار،
جارو، کفش کف صاف.
برای شروع کار نصب عایق رطوبتی پیش ساخته با کاربرد داغ بایستی به نکات زیر توجه داشت:
هرگز هنگامی که احتمال ریزش باران وجود دارد نصب را شروع نکنید.
در دماهای زیر ۵+ درجه سانتیگراد نصب انجام نشود چرا که ممکن ا ست شکل گیری
لایه به طور کامل صورت نگیرد و از طرفی با کاهش خاصیت الاستیکی امکان ترک
برداشتن لایه ها وجود دارد.
سطوحی که قرار است عایق بندی شوند باید تمیز، خشک و بدون هرگونه خزه،
غبار، نفت،گریس و سایر آلودگیها باشد و بهتر است سقف با آب شسته شود و قبل
از آن پلیسه های سیمان و یا سنگریزه های نوک تیز چسبیده به بتون سقف جمع
شود.
در حالتی که سطح زیرین فلزی است زنگ زدگی و آلودگیها باید پاک شده، از یک پوشش آستری ضد زنگ استفاده شود.
تمامی گوشه ها و دور تا دور سطوحی که زوایای ۹۰ درجه دارند باید با سیمان ماهیچه کشی (Fillet ) شوند.
بطور کلی عایق روی زوایای ۹۰ درجه نباید نصب نشود.
شیب بندی:
شیب
بندی سطح از فاکتورهای مهم در کار عایق بندی سقف می باشد. نصب عایق تحت
الگوی خاصی که از پیش با توجه شکل به سقف ومحل و تعداد آبروها طراحی شده
است صورت می گیرد. شیب سقف طوری طراحی می شود که آب روی لایه نصب شده راکد
نشود و به سمت آبرو جریان یابد.برای شیب بندی سقف،در طراحی سقف بایستی بین
سیستم داخلی شیب بندی و محیط شیب بندی یکی انتخاب شده باشد. در سیستم داخلی
آب باران از پیرامون سقف به آبراههای میانی جریان می یابد.
آبراهها
آب باران را از داخل ساختمان به پایین هدایت می کنند. این آبراهها در این
سیستم معمولا در داخل ستونها کار گذاشته می شود. در سیستم محیطی جریان آب
بر عکس بوده و آبراهها در سمت خارجی ساختمان هستند.
سیستم داخلی نسبت به سیستم محیطی چند مزیت قابل توجه دارد:
لوله
ها در شیب بندی داخلی چون در داخل ساختمان هستند گرم می شوند و این باعث
تداوم یافتن جریان آب از سقف و آب شدن یخ و برف در هوای سرد زمستان می شود.
در صورتیکه در روش محیطی آبراه خارج از ساختمان بوده و در زمستان کاملا یخ
می زند. همچنین نیاز به نصب دقیق تری برای محافظت آبراه از فرسایش می
باشد.با این حال شیب بندی محیطی در آب و هوای گرم،جایی که در زمستان دما
بالاتر از نقطه انجماد آب ا ست بسیار کم زحمت تر از شیب بندی داخلی است.
نصب :
بعد از در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی و آماده سازی و طراحی سقف مرحله نصب آغاز می شود.
ابتدایی ترین مساله در نصب، اعتبار و تجربه نصاب و نظارت و امنیت مالی مشتری است.
برای نصب باید:
کلیه
اشیاءفلزی مثل کولر، منبع انبساط، منبعهای ذخیره آب و غیره قبلا به دقت
برداشته شده و سطح کار کاملا تمیز باشد و چنانچه از آستر و یا درزگیر
استفاده شده از خشک شدن آنها اطمینان حاصل شود.
رولها باید به اندازه مصرف روزانه روی سقف برده شده ا ز بردن همه آنها
خودداری شود. چرا که دیده شده این عمل باعث شکستگی و یا ترک خوردن سطح بتن
شده است. در صورتی که مجبور به این کار هستید.
رولها را به طور مساوی در چند گوشه سقف قرار دهید. از نگهداری رولها زیر
باران جدا خودداری کنید،خصوصا برای رولهایی که شیرینک نباشد باید از روکش
استفاده شود.
برای شروع نصب، باید مشعل روشن شده، شعله آن تنظیم شود. سپس از قسمت آبراه کار شروع می شود.
باید توجه داشت که آب فقط در قسمت نقطه اوج سقف روان است. ولی در نقطه صفر
مساحتی از اطراف آبراه آب جمع می شود و تا مدتی می ماند تا از آبراه عبور
کند.
(نقاط اوج و صفر میزان شیب اعمال شده در شیب بندی می باشد)
(این مساله اجتناب ناپذیر است و با شدت بارندگی، کم بودن شیب، کمبود آبراه و یا قطر آن تشدید می شود.)
به
همین علت ابتدا بایستی حدودا تا شعاع ۲ متر از هر طرف آبراه را یک بار
عایق بندی نمود و سپس عایق بندی کل سقف را آغاز کرد. حرارت دادن به سطح
عایق و سطح بام به نحوی آغاز می شود که هم پرایمر (در صورتی که استفاده شده
باشد) و هم قشر روی عایق به حالت مذاب درآید.
حداقل
شیب حرارت شعله نسبت به سقف بایستی ۴۵ درجه باشد، با حرکت دادن رول توسط
پا،دست و یا وسیله دیگر دو قشر مذاب با یکدیگر ممزوج شده ، عایق روی سطح
کار محکم چسبانده می شود.
برای
اطمینان از چسبیدن، لبه و انتهای عایق مجددا حرارت داده شده، با قشر قیری
مذاب برروی سطح کار چسبانده می شود. باید دقت کرد که بین سطح و عایق
هواگیری انجام شود. توسط ماله انتهای رول به سطح کار جوش داده می شود.
البته بهتر است ماله را برای این منظور گرم نمود.
در نصب رولهای بعدی مساله همپوشانی نیز علاوه بر مسایل فوق باید رعایت شود.
